گهواره، آیت دنیا

طبیعت پدیده:

با این که گهواره بین زمین و هوا معلق و ناپایدار است، اما حرکت آرام آن برای کودک لذت­ بخش است و او را به خواب می­ برد.

همین کودک وقتی که بزرگتر می­ شود و توان راه رفتن می­ یابد، احساس می کند گهواره برای او تنگ است، پس ماندن در آن برایش عذاب ­آور می شود و می­ خواهد از آن خارج شود.

حکمت پدیده:

گهواره، آیت دنیاست که بذّات، ناپایدار و کوچک است؛ اما همین دنیای بی مقدار برای کسانی که از آن کوچک­ترند کافی است. نوازش های سکرآور دنیا، آن­ ها را به خواب می­ برد و از اطراف بی­ خبر نگه می­ دارد؛ اما برای کسی که پای رفتن دارد و مهاجر است تنگ، کوچک و خسته­ کننده است. آن ­ها دل به آرامشِ یکنواخت دنیا نمی­ بندند و از آن قدم بیرون می ­نهند.

عبرت پدیده:

انسان باید از دنیای ناپایدار هجرت کند. زندگی مست کننده و خواب­ آور دنیا شایسته ی اشرف مخلوقات که غایتی متعالی دارد، نیست.

ارسال آیت از مخاطب آیت مدار: خانم محدثه قاسم پور