وزنه بردار هر قدر قوی باشد، حتی اگر بتواند صدها قالی بلند کند، هرگز نمی تواند قالی زیر پای خود را که روی آن نشسته است، بلند کند.
آدم می تواند سر همه را گرم کند، ولی سر خودش را نمی تواند گرم کند، زیرا این «خود»، همزاد آدم است، هم کلاس و هم رتبه ی اوست و آدم هرچه آموخته، «خود» او هم پا به پایش آموخته است. نفس انسان قالی زیر پای انسان است و برداشتنی نیست.
برگرفته از کتاب جاری حکمت از آیت الله محی الدین حائری شیرازی
ببخشید من هدف این آیتو نفهمیدم/یعنی در نهایت اینکه نفس درونی انسان از انسان جدا نمیشه یعنی چی؟/اصلا قضیه اینه که آدم فقط نفسشه/جسم که نیست/جسم یه محمل هستش برا نفس آدم/خب من یه مقدار گیج شدم/راهنمایی کنید لطفا