آیت خورشید و ابر غفلت

 

ابرها وقتی در آسمان قرار دارند در برخی موقعیت ها اجازه نمی دهند که نور به زمین بتابد . هر چه ابر بزرگتر باشد و بیشتر جلوی نور خورشید  را بگیرد سایه ی بیشتری روی زمین می افتد و در برخی شرایط سرما را با خود به همراه دارد . در صورتی که ابر مدت زمان زیادی جلوی نور خورشید را بگیرد زمین بیشتر از نور خورشید بی نصیب شده و سرما آن را فرا می گیرد . این سرما تا جایی پیش خواهد رفت که به نابودی موجودات روی کره زمین منجر شود .

اگر خورشید را آیت حق و حقیقت در نظر بگیریم و زمین را آیت قلب انسان ، در صورتی که نور حقیقت به قلب انسان نتابد ، قلب ادمی را رکود و سستی و سرما فرا میگیرد . تا جایی که ممکن است قلب به سمت نابودی برود .

اما چه عاملی است که مانع از رسیدن نور حقیقت به قلب انسان می شود ؟

همان طورکه ابر مانع از رسیدن نور به زمین می شود ، غفلت هم مانع از رسیدن نور حقیقت به قلب انسان می شود . پس ابر آیت غفلت انسان است .

اگر پرده غفلت یا غبار غفلت روی قلب انسان بنشیند مانع می شود که نور حقیقت را به خوبی مشاهده کند. هر چه این غفلت بیشتر و بزرگتر باشد قلب انسان بیشتر از نور حقیقت مخفی می ماند .

اگر ابر تا آخر جلوی حقیقت را بگیرد سرما تمام قلب را فرا می گیرد و آن را منجمد می کند و در نهایت نابودی قلب را در پی خواهد داشت .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ارسال آیت از آقای رسول خدارحمی